‘Blij dat ik mijn hond heb’
Maartje Klomp begint 9 maart jongstleden aan haar nieuwe baan bij Bo-Ex als medewerker huurderscontactcentrum (HCC). Ze heeft precies één dag om handen te schudden. De volgende dag gaat dit ritueel in de ban. Er volgen nog een paar dagen om gezichten te onthouden en het computersysteem in de smiezen te krijgen. Dan kondigt Mark Rutte op 16 maart de ‘intelligente lockdown’ af. Maartje’s inwerkperiode op kantoor zit er ineens op. Vanaf dan staat ze de huurders vanachter haar eettafel te woord.
Sfeer
Tijdens haar studie (humanistiek) werkt Maartje op invalbasis bij verschillende woningcoöperaties. Dat bevalt haar erg goed. Maartje: ‘Ik ben oplossingsgericht ingesteld en vind het fijn om mensen met praktische vragen te helpen.’ Banen die passen bij haar studie zijn nauwelijks te vinden en ze twijfelt geen moment als ze een vacature bij Bo-Ex ziet. Dat de coöperatie in haar geliefde Utrecht is gevestigd maakt de baan extra aantrekkelijk. Ze voelt zich direct thuis in het HCC-team Maartje: ‘De sfeer is uitstekend en er wordt veel gelachen. Daar hou ik van’, schatert ze.
Volière
Het is de bedoeling dat ze de huurders helpt bij de meest uiteenlopende problemen. Maar hoe doe je dat als het noodlot je in het diepe gooit en je het zo snel alleen moet zien te rooien? Bij een huuropzegging bijvoorbeeld, moet ze zich door twee ingewikkelde softwareprogramma’s zien te worstelen. Natuurlijk kan ze een ervaren collega bellen, maar je stapt nu eenmaal gemakkelijker op iemand af als je samen op kantoor zit. Maartje: Op kantoor zaten we in een ruimte die vanwege het rumoer de ‘volière’ wordt genoemd. Mij beviel dat prima.’
Toekomst
Maartje is nuchter over de toekomst. Over een paar weken stapt ze in het huwelijksbootje. Lachend vertelt ze: ‘Ik heb het met collega’s over mijn geplande huwelijksreis naar Wenen gehad, maar in plaats daarvan wordt het een nieuwe schutting plaatsen. Ook een soort van wenen… Hoe de komende maanden er uit gaat gaan zien? Ze verwacht vanaf september weer op kantoor te zijn.
Maartje filosofeert dat mensen weliswaar individualistischer zijn geworden, maar ook sterk behoefte hebben aan elkaars gezelschap. ‘Dat geldt ook voor mij’, zegt ze. ‘Thuiswerken gaat wel, maar ik mis de gezelligheid van kantoor wel degelijk. Je werkt solistisch en vlug iets overleggen is er niet bij. Mijn vriend zit me soms wazig aan te kijken, als ik even wil spuien. Ik ben blij dat ik een hond heb, die me af en toe uitlaat en naar me wil luisteren…
Interview door: Ruud Leffers van Leffersteksten
