‘Probeer voordelen te zien’
Lutina Terpstra, manager Wonen bij Bo-Ex, over managen in bijzondere tijden. Een openhartig gesprek over de worsteling, eenzaamheid én voordelen van werken in coronatijd.
Lockdown
‘Oké, hoe gaan we dit regelen?’ Dat was Lutina’s gedachte toen in maart de lockdown werd afgekondigd.’ Ze bemerkt tot haar opluchting dat het werk onverminderd doorgaat, zij het met de nodige improvisatie. De medewerkers zetten er – net als zij zelf – dapper de schouders onder. Samen zorgen ze ervoor dat de huurders zo min mogelijk hinder ondervinden van het “nieuwe normaal”.
Woonmens
Wat haar boeit in dit werk? ‘Wonen is een eerste levensbehoefte’, aldus Lutina. ‘We zijn vooral druk met zo’n twintig procent van onze huurders. Dat is de groep die zich met moeite staande houdt in de samenleving. Ik heb hiervoor gekozen na mijn studie (red: sociaal juridische dienstverlening) en heb me er altijd als een vis in het water gevoeld. Je kunt wel zeggen dat ik een woonmens ben…’
Op een kort uitstapje naar een notariskantoor na, heeft ze altijd in deze sector gewerkt. Lutina ‘Dat was een oude ambitie van me, maar ik werd er gillend gek. Zo saai…’
Woonbeheer heeft juridische, financiële, technische en sociale raakvlakken. Deze veelzijdigheid en met name het sociale aspect maakt het werk voor haar interessant. Lutina: ‘Goed luisteren is cruciaal in deze sector. De kunst is voortdurend de achterliggende vraag te horen. Je moet daarvoor uit het juiste hout gesneden zijn.’
Contact houden
Lutina geeft leiding aan zo’n dertig personen, in uiteenlopende functies. Als ‘op kantoor’ werken in de ban gaat wordt in eerste instantie geprobeerd ommet behulp van Teams de gebruikelijke donderdagbriefing aan te houden. Lutina: ‘Maar daar zijn we snel mee gestopt. De groep is er simpelweg te groot voor.’ De medewerkers afzonderlijk zien en spreken via Teams bevalt beter. Lutina: ‘Ik spreek iedereen om de drie, vier weken op deze manier. Een belangrijk moment om te kijken hoe het met hem of haar gaat.’ Er verschijnt wekelijks een nieuwsbrief over organisatorische zaken en natuurlijk wordt er gebeld en geappt.
Positieve kanten
Lutina verzucht dat het onderhand te lang duurt, deze vreemde periode. Lutina: ‘Er zijn collega’s die het echt moeilijk hebben. Ouders met jonge kinderen bijvoorbeeld, die de bordjes nauwelijks in de lucht houden. Jonge collega’s die zich vervelen.’ Hoe brengt ze het er zelf vanaf? Lutina: ‘Het is soms best eenzaam… Ik mis de collega’s en de gezelligheid. Een videocall blijft behelpen. Ik mis het gevoel erbij, de echte nabijheid.’ Desondanks blijft ze positief. Lutina: ‘Dat is een houding waarvoor ik bewust kies. Ik hou mezelf voor dat deze situatie in september verbetert. Ook focus ik me op de positieve kanten, die er ook zijn. Zoals de reistijd die ik uitspaar en de wasjes die ik tussendoor kan doen’.
Toekomst
Achter de schermen werkt Lutina met collega’s aan een oplossing voor dossiers die te complex zijn om telefonisch te behandelen. Zoals ernstige burenconflicten en oneigenlijk woninggebruik. Ze heeft geregeld dat de balie weer open is voor eenvoudige vragen. Lutina: ‘De werkomstandigheden zullen steeds meer op de oude gaan lijken, maar ik verwacht ook blijvende veranderingen. Op afstand werken is gewoner geworden en dat heeft zo z’n voordelen. Ik maakte me al langer zorgen over de invloed van het kantoorklimaat op onze gezondheid. Zoals de luchtvochtigheid in ruimtes met veel mensen. Thuiswerken lost dat probleem voor een deel op.’
Interview door: Ruud Leffers van Leffersteksten
